حضرت امالبنین(س) از چهرههای بزرگ و کمنظیر تاریخ اسلام هستند که نامشان با وفاداری، ایمان و تربیت فرزندانی رشید گره خورده است. ایشان همسر امیرالمؤمنین(ع) و مادر چهار شهید دشت کربلا، بهویژه حضرت ابوالفضل العباس(ع) بودند. با اینکه تاریخنگاری درباره زندگی این بانوی شریف محدود است، اما منابع معتبر و شواهد قطعی، شخصیت کمنظیر ایشان را آشکار میکند.
تولد و خانواده حضرت امالبنین(س)
نام اصلی ایشان «فاطمه بنت حزام کلابیه» بود. خاندان بنیکلاب در شجاعت، اصالت و ادب شهرت داشتند و مادر حضرت امالبنین(س) نیز از زنان مؤمنه و پاکدامن آن قبیله بود. همین زمینه خانوادگی، سبب تربیت بانویی با معرفت عمیق و اخلاق نیکو شد.
ازدواج با امیرالمؤمنین(ع)
پس از شهادت حضرت زهرا(س)، امام علی(ع) به توصیه برادرش عقیل که نسبشناس بود، با فاطمه بنت حزام ازدواج کردند؛ زیرا حضرت عقیل میدانست که این بانو از قبیلهای شجاع و اصیل است و فرزندانی رشید، استوار و مطیع حق تربیت خواهد کرد. این انتخاب نشاندهنده ظرفیت بالای شخصیت حضرت امالبنین(س) است.
معرفت و ادب بینظیر
یکی از نشانههای برجسته شخصیت حضرت امالبنین(س)، ادب فوقالعاده نسبت به حضرت زهرا(س) بود. ایشان پس از ازدواج، از امام علی(ع) خواستند که آن حضرت ایشان را «فاطمه» صدا نزنند تا فرزندان حضرت زهرا(س) داغ مادر را تازه نکنند. این رفتار نشاندهنده اوج معرفت و اخلاص است.
مادر چهار شهید کربلا
ثمره این ازدواج چهار فرزند دلیر بود: حضرت عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان. تربیت حضرت امالبنین(س) نقش تعیینکنندهای در رشادت، وفاداری و ادب این فرزندان داشت. همه آنان در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسیدند و این بانو به جای آنکه برای فرزندان خود گریه کند، نخستین پرسشاش این بود:
«از حسین(ع) چه خبر؟»
این عظمت تنها از بانویی با ایمان و بصیرت عمیق برمیآید.
بعد از واقعه عاشورا
حضرت امالبنین(س) پس از کربلا در مدینه به سوگواری برای امام حسین(ع) پرداخت و مردم برای یادآوری مظلومیت اهلبیت(ع) گرد او جمع میشدند. مرثیهخوانی ایشان نقش مهمی در زندهماندن پیام عاشورا داشت.
شخصیت حضرت امالبنین(س) الگویی است از ایمان، ادب، وفاداری و تربیت الهی. بانویی که نامش در تاریخ با صداقت، شجاعت و معرفت عجین شده است.
ضمن احترام تایم های ارائه شده در پایین ممکن است حدودی باشد صرفا جهت اینکه با سرفصلهای این جلسه آشنا شوید ارائه شده است.
عهدین - عهد تا عهد ظهور امام زمان (عج)